Het is wandeldag nummer twee. Het ontbijt staat voor de deur klaar: een kopje thee voor ons allemaal op een dienblad. De eigenaar van het hutje waarin we die nacht sliepen, heeft daarnaast ook feta, komkommer, tomaat en ei (de vaste combi hier) én een hamburger klaargemaakt voor ons. Vandaag wandelen we 21,3 km, dus een goede bodem leggen is geen overbodige luxe.
De klim is flink deze dag. We lopen van Vusanje (Montenegro) naar Theth (Albanië), veel meters omhoog (1110 meter om precies te zijn). Dat is pittig voor de kuiten en voor de conditie. Ook deze dag glij ik een aantal keren uit met het dalen. De daling is 1440 meter en lijkt echt eindeloos te duren. Wanneer we eenmaal beneden zijn, blijkt er een kreekje te lopen met helder water. Precies op het goede moment, want ons water is op. Zelden zo blij geweest met water! Op die plek hangt ook een bord met daarop ‘taxi en bar’ geschreven! Hoera!
Inmiddels zaten we namelijk al op 21,5 kilometer en we waren nog lang niet bij onze eindbestemming.. Bij het barretje hebben we een welverdiend biertje gedronken en met de lokale bewoners gekletst. Daar namen we de taxi ook meteen, want onze voetzolen waren vandaag redelijk versleten. Eenmaal bij de volgende bestemming aangekomen, konden we weer genieten van een maaltijd met feta, komkommer, tomaat en salade. Fijne aansterking voor de stramme beentjes na een lekker pittige wandeling.
‘Ik heb vandaag genoten’: deel 3 van The Peaks of the Balkan
Dag 3: 19,5 kilometer op het program. Vandaag wandelen we met een Australisch meisje en een Israëlisch stel samen, dus we hebben een grote groep. De berg op valt me zwaar, dus vandaag stoppen we veel tussendoor en doe ik voor het eerst ook even oortjes in om muziek te luisteren. Dat werkt wel goed! De uitzichten onderweg maken veel goed van het stijgen en het vele zweten door de brandende zon. ‘Ik heb vandaag genoten’ is wel het motto van de groep: voor het eerst zit iedereen echt helemaal lekker in en de afstand valt reuze mee vandaag.
Redelijk op tijd kwamen we aan bij ons guesthouse. Net zoals bij de andere guesthouses, sliepen we allemaal op een matras op de grond, met z’n allen op één kamer. Maar dat maakt na een dag wandelen helemaal niks uit, want dan slaap ik overal. Gemiddeld genomen lagen we rond negen uur ’s avonds ook in bed, want we waren gewoon echt moe na het eten. Heerlijk, lekker slapen na zo’n dag intensief wandelen. De volgende dag stond een korte wandeling op het programma, van 11 km voor Lieke en mij. De mannen besloten de langere route te doen (14 km) … Wordt vervolgd.
