‘Bom Caminho!’, een oud mannetje lacht z’n tanden bloot en zwaait naar me vanaf het dorpsplein. Ik ben onderweg naar Belinho, mijn eindbestemming van deze wandeldag. Een dorpje met drie cafés, een restaurant, een aantal overnachtingsplekken en twee mini-supermercado’s. Meer dan voldoende dus, voor het kleine aantal inwoners en de dagelijkse gang aan pelgrims die er komt.
Wandelaars een goede reis wensen, is hier heel normaal. De inwoners van Portugal en Spanje, waar de Caminho Português doorheen gaat, zijn allang gewend aan al die pelgrims met rugzakken op. Een schelp eraan geknoopt om te laten zien dat ze écht de camino wandelen, stevige bergschoenen aan en vaak een petje op.
Zo’n vijftigduizend mensen lopen dit jaar (2023) de route die ik ook deed. In 265 kilometer van Porto naar Santiago de Compostella, om de apostel Jacobus te vereren in de kathedraal van Santiago. In de negende eeuw ontdekte men de graftombe van Jacobus op de plek waar nu deze kathedraal staat. Daarmee is Santiago de Compostella met Jeruzalem en Rome samen, het belangrijkste pelgrimsoord voor het Christendom. Lees het hele artikel over de camino op Oppad.nl.
