Horen en gehoord worden, twijfels, onzekerheden en weerstand bespreekbaar maken, in gesprek blijven en daardoor meer begrip creëren bij de ander. Wanneer het gaat over diversiteit en inclusie, komen deze thema’s naar voren. “Ik heb het gevoel dat we al heel lang bezig zijn met diversiteit en inclusie. Dat ik wel ergens aan tafel mag zitten, maar niet méébeslis. Die willekeur, daar moeten we het over hebben”, vertelt Mandela Kunta Wee Wee. Hij is één van de verkenners die Kunstloc Brabant op pad stuurde om te kijken en beschrijven hoe de cultuursector diverser en inclusiever kan. Of móet eigenlijk. Want zoveel is duidelijk: tijd voor actie is het allang.
Dat Kunstloc Brabant het initiatief heeft genomen om het thema ‘diversiteit en inclusie’ in de culturele sector in Brabant onder de loep te nemen, heeft voor Mandela een dubbele lading. “Voor mij is de noodzaak allang duidelijk. Er moet iets gebeuren, dus ik vind het bijna frappant dat we met dit project bezig zijn en ik als zwarte man en ervaringsdeskundig hiernaar kijk”, vertelt hij. “Ik woon sinds mijn 9e in Tilburg en ben een Afrikaan die is geboren in Suriname. Ik heb geen accent, ik heb gestudeerd in Nederland én nog: ik werd bij het uitgaan geweigerd, telkens om andere ‘redenen’, maar eigenlijk om mijn huidskleur. Ik ga er met gestrekt been in, maar ben hier niet alleen om te wijzen naar anderen. Ik heb zelf ook blinde vlekken waarvoor ik moet uitkijken.” Lees het hele verhaal op de website van Kunstloc Brabant.