Als trouwe Zwarte Cross-bezoeker ben ik ieder jaar op zoek naar de nieuwe gekkigheden, grapjes en attributen die Zwarte Cross typeren. Ook in 2019 stelt het festival niet teleur. Voornamelijk bij binnenkomst is het terrein anders in ingericht. Het is ruimer opgezet en daardoor krijg je als bezoeker een wat vrijer gevoel als je het terrein opschuifelt.
“Op andere festivals word je echt niet zo goed verzorgd als hier”, zegt een vrouw die bij de Spoeltoiletten staat. “Hier krijg je deodorant, hairspray en parfum op de wc en iedereen wacht gewoon netjes op z’n beurt.”
Hitjes en liefde
Ook Bizzey is fan van de Zwarte Cross-sfeer: hij dropt even een aantal hits, zoals ‘Laag’ en ‘Drup’. Iedereen host en squat’ lekker mee met de achtergronddanseressen van Bizzey. “Er zijn geen haters hier op de Zwarte Cross”, heeft Bizzey besloten. Alleen maar liefde dus. Een meisje in het publiek is speciaal voor hem gekomen. “Ik wilde dit per se van begin af aan meemaken”, lacht ze.
Vaste gangmakers
De Theaterweide is ook opnieuw ingedeeld, maar de vaste gangmakers staan er: de Nachobar, Speciaal bier-bar, Universitent en twee theaterpodia.
Achterin de weide is een soort badkuipenrace gaande. Van een mini-achtbaan gaan twee deelnemers beide in een badkuip, naar beneden. Allebei hebben ze een helm op en proberen ze terwijl ze naar beneden zoeven met een foamen slurf op elkaars hoofd te slaan.
Naast de Theaterweide op het hoofdpodium klinken de zuivere tonen van Navarone. Ook al sta je een eind van het podium af, nog steeds is de stem van zanger Merijn van Haren stevig en fijn om naar te luisteren. Het is nog niet zo druk, maar dat maakt het optreden niet minder indrukwekkend.
Over het hele terrein kijk je je ogen uit. Een jongen loopt in een lila beha rond, ontbloot bovenlijf is standaard bij veel mannen. Net als klompen. Goed, degelijk festivalschoeisel.
De rolstoeltaxi (in de vorm van een fiets) rijdt minder validen rond over het terrein en her en der staan pop-up bandjes mini-concerten te geven, zoals de fietsdj’s: vijf fietsen in een kringetje met een dj-booth op een van de tweewielers. Vol passie dansen mensen in het midden.
Zo ken ik de Zwarte Cross: het maakt niet uit waar je gaat staan dansen of wat je aan hebt: iedereen vindt het prima, niks is onmogelijk en dat maakt het festival toch keer op keer waar.
