Detoxen. Waarom zou je dat nou doen? Vijf dagen lang alleen maar smoothies, salades en soep op basis van groente, fruit, sojamelk en noten. Waarom? Om je lichaam te ontgiften, te zuiveren en uiteindelijk om je fitter te voelen. En wat is nou vijf dagen op een mensenleven? Ik besloot het experiment aan te gaan. Nou, ik kan nu uit ervaring vertellen dat die vijf dagen toch best lang duren, zo zonder normaal eten. Het beste moment van mijn detoxweek? Toen ik besloot ermee te stoppen. Hoe dat zo kwam? Ik neem je mee in mijn weekje ontgiften.
Van een vriendin die wel vaker detoxt, kreeg ik een boodschappenlijst en recepten voor vijf dagen toegestuurd. Alleen maar groente, fruit, noten, gember, bouillonblokjes en sojamelk. Het weekend voor mijn detoxweek begon, heb ik nog even goed gegeten en gedronken (dat werkt natuurlijk ook niet echt, veel gaan eten omdat je daarna niks meer mag). Op maandag was het dan zover: dag 1 van de detoxweek.
Gember, radijsjes en sla
Vol goede moed perste ik ’s ochtends een halve citroen uit in lauw water, goed op de nuchtere maag. Ik maakte een smoothie van bietjes, appel en gember, best lekker. De rest van de dag eet ik: een snack: radijsjes, de lunch: handje sla, halve tomaat, avocado, een ui en twee eetlepels pijnboompitten. Tweede snack: tien ongezouten noten. Ik negeer op m’n werk de koffieautomaat, want: geen koffie deze week. Ik negeer ook de koekjes op de lunchtafel en drink mijn gemberthee met citroen lekker op.
Dag 1: een bietensmoothie met appel en gember als ontbijt
Aan het einde van de dag rommelt m’n maag, is m’n energiepijl tot het dieptepunt gedaald en is m’n humeur ook niet wat het geweest is. Maar: er is soep die avond. Zelfgemaakte groentesoep. Tip: houd het deksel van de blender goed vast, wanneer je de soep gaat blenderen. Anders kun je net zoals mijn vriend en ik de halve keuken meteen schoonmaken.. Tijdens mijn Italiaanse les die avond, val ik in slaap (en ja, ik val weleens vaker in slaap, maar niet bij Italiaans).
Het lichaam ontgift (en ik heb hoofdpijn)
De volgende dagen zijn een herhaling van de eerste dag: lauwwarm water met citroen, smoothie, snack, lunch, snack en soep. Door de ontgiftingen in mijn lichaam kreeg ik ook hoofdpijn en rugpijn, ideaal tijdens het werk. Ik had wel gehoord dat de eerste paar dagen zwaar zouden zijn omdat je lichaam reageert op het nieuwe (weinige) voedsel dat je binnenkrijgt, maar het valt me zwaar. Ik kan alleen maar aan eten denken en over eten praten. Ik word geen leuker mens van het detoxen, verlang alleen maar naar lekker eten en drinken.
Dag 1: De soep zit nog in de pan, rijkelijk gevulde salade (not). Dag 2: Uit eten en ik at salade (en het brood niet en de pizza al helemaal niet)
Op dag 4 moet het effect van detox enigszins doorkomen, maar mijn lichaam heeft dat effect niet opgepikt. Op m’n werk zijn er lekkere broodjes over, die sla ik netjes af. Het breekpunt komt die avond: mijn vriend kookt Surinaamse roti en ik had het vooruitzicht op wederom: soep (zonder brood uiteraard). Ik dacht bij mezelf: voor wie doe ik dit nu eigenlijk? Juist, voor mezelf. Ik wil altijd alles graag afmaken en doorzetten, maar nu was ik er klaar mee. Detoxen is voor anderen wellicht een echte uitkomst, maar voor mijn lichaam werkte het niet. Ik was alleen maar bezig met eten en miste het ‘kauw’-gevoel: voor soep en smoothies heb je je tanden niet nodig. Ik heb zelden zo genoten van mijn avondeten en toetje die donderdagavond. En wat bleek: van mijn masseuse en een collega begreep ik dat je niet in het najaar moet detoxen, omdat je lichaam dan alle energie nodig heeft dat ie binnenkrijgt. Beter in het voorjaar: dan is er al zon en heeft je lichaam minder energie nodig. Had ik dat eerder geweten..
Einde van dag 4: Surinaamse roti! Ja! Nee, mag niet! Ja, ik wil het! En een heerlijk toetje: Gü (erg aan te raden)
De detoxweek heeft me vooral laten inzien dat eten een gezelligheidsding is voor mij. Samen koken, eten en genieten van het eten: dat vind ik belangrijk. Daarnaast geniet ik nu nog meer van eten en let ik wel meer op wat ik eet. Het was eens maar nooit meer, maar een belevenis was het wel.
