“Ik hou van de eerlijkheid van porselein. Je giet klei, er komt een vorm uit en dat is het. Daarna kun je er nog veel ambacht instoppen en het mooi afwerken. Dat vind ik mooi, dat je ziet dat iemand er aandacht aan heeft besteed. Ik hoop dat mensen dat ook terug zien in mijn werk, dat het helemaal glad en strak is. Net alsof het uit de fabriek komt, maar dan heb ik het zelf gemaakt”, vertelt Suzan Becking (23), productontwerper en illustrator.
Haar handen zitten onder het kleipoeder. De grote tafel waaraan ze haar porselein maakt staat vol met mallen, potjes met pigment om de klei mee te verven en allerlei gereedschap en in verschillende stellingenkasten staan vazen, schalen en potten die ze heeft gebakken. In haar atelier in Utrecht vertelt Suzan over haar liefde voor porselein. “Het is heel mooi materiaal, het vergt veel geduld van je en ik word daar heel rustig van”, vertelt ze terwijl ze naar de vaas kijkt die ze aan het maken is.
Porselein
Aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht (HKU) maakte Suzan in het eerste jaar kennis met het breekbare materiaal. Ze wist al van jongs af aan dat ze iets creatiefs wilde gaan doen, maar wist nooit precies wat. “Ik heb altijd al getekend en ik merkte dat ik me veel beter kan uiten op een creatieve manier dan in woorden.” Toen ze porselein eenmaal had ontdekt op school, kwam ze erachter dat het materiaal haar goed lag.
Terwijl ze dit vertelt, gaat er een wekker af en moet ze even voelen of het porselein al hard genoeg is. Ze vertelt verder: “Ik wilde mijn kennis uitbreiden over porselein en kon tijdens mijn studie terecht bij een docent, in zijn werkplaats. Hij hielp me met mijn producten en door zijn kennis leerde ik steeds meer en waardeerde ik ook heel erg wat hij maakte van porselein. Hij vond dat ik aanleg had voor het werken met dit materiaal en wilde me verder helpen. Hij helpt me nu nog steeds in mijn werk en ik blijf van hem leren.”
Eigen atelier
In haar afstudeerjaar wist ze al dat ze haar eigen atelier wilde, met een keramiekoven en ruimte om haar werk te kunnen uitstallen. “Ik heb veel ideeën in mijn hoofd die ik zelf wil maken en wil daarvoor de vrijheid.” Samen met drie andere kunstenaars heeft ze dat atelier in Utrecht nu bijna twee jaar. “Ik wil liever mijn eigen werken maken en opdrachten aannemen die ik zelf leuk vind en niet in loondienst werken. Het mooie aan een opdracht vind ik altijd dat ik mijn eigen draai eraan kan geven.”
Met alle liefde
De eigen draai die Suzan aan haar afstudeeropdracht voor de HKU gaf, was een hele persoonlijke. “Ik wilde niet zomaar iets maken voor mijn afstuderen. Het moest mensen aan het denken zetten.” De inspiratiebron voor dit project was de ziekte van haar vader. “Ik merkte toen mijn vader ernstig ziek werd dat ik erg veel waarde hecht aan de liefde van mijn familie. Daarom heb ik het werk Met alle liefde gemaakt.”
Het is een serie van kleine groene vaasjes die een bolle onderkant hebben, zodat ze een beetje wankelen. “Ik wilde daarmee de familieliefde laten zien, je bent bang dat het valt omdat het wankel is en tegelijkertijd hou je het vast.” Door met haar project bezig te zijn kon Suzan haar emoties kwijt. “Ik heb er zorg ingestopt en ik wilde mijn verhaal vertellen. Het werk spreekt voor zichzelf, het is breekbaar en het straalt warmte uit.”
Zelfstandig werken
Niet alleen verhalen vertellen met haar werk is belangrijk voor Suzan. Ook de manier waarop ze haar materiaal maakt en bewerkt is voor haar van belang. Zo mengt ze zelf de basis voor porselein in haar atelier. In grote tonnen bewaart ze de vloeibare porselein. Ook de mallen waarmee ze bijvoorbeeld een vaas giet, maakt ze zelf. Gemiddeld duurt het een dag om een heel setje porselein te produceren. Als de vaas twee keer in de oven is gebakken en helemaal afgewerkt en geglazuurd, dan pas is het werk helemaal af.
Porseleinfabriek
Bijna elke dag is Suzan wel in haar atelier te vinden, het is een fijne plaats om te werken voor haar. Ondanks dat ze nu al veel opdrachten heeft, zijn er nog grotere plannen voor de toekomst. “Ook al ben ik nog jong, ik vind dat ik meer moet doen. Kom op man, ik word ouder en ik moet nu meer gaan doen. Ik heb altijd veel plannen en dromen, maar één van mijn grootste dromen is een eigen porseleinfabriek. Een plek waar mensen samen werken en van elkaar leren en mooie producten maken. Dat is mijn droom.”
