Introdans – Monumentaal is een bijzonder afwisselend geheel

lieder_eines_fahrenden_gesellencintrodanshansgerritsen_9
Lieder Eines Fahrenden Gesellen. Fotografie Hans Gerritsen

Lieflijke, meeslepende pianomuziek klinkt door de zaal. De vier dansers bewegen zich voort op het ritme. Alsof ze door de muziek getild worden. Op de achtergrond gaat een lichtbalk heen en weer op de bewegingen van de dansers. Dit is Canto Ostinato, het eerste stuk van het vierluik Monumentaal van Introdans. Het viertal monumentale choreografieën beleefde zijn première op 17 februari in Stadstheater Arnhem. Introdans verrast, werkt op je zenuwen en zorgt ervoor dat je in een trance raakt.

In Canto Ostinato wisselt choreograaf Lucinda Childs snelle, zenuwachtige bewegingen af met lichtvoetig werk. De dansers zijn allemaal gekleed in grijs en kleuren daarmee goed bij de achtergrond. Het geheel zorgt ervoor dat je wilt blijven kijken en door de naadloze aansluiting van de dans op de pianomuziek word je meegetrokken in het stuk.

Nieuwe choreografieën
Monumentaal bestaat uit twee choreografieën die al eerder in première gingen. Zo had Canto Ostinato in 2015 de wereldpremière en het tweede deel van het vierluik, Concerto, ging in 1993 al in première. De twee nieuwe choreografieën Lieder Eines Fahrenden Gesellen en Memory of Shape beleven hun Introdans-première tijdens de voorstelling in het Stadstheater.

Verwarring
Waar Lieder Eines Fahrenden Gesellen (choreograaf Jiri Kylián) een vertaling is van de compositie van Gustav Mahler en veel duetten bevat – waarin de stemmingen jaloezie, geluk en angst voorbij komen – is Memory of Shape een wereld van verschil. De choreografe Regina van Berkel zet hiermee een groepsballet neer in een setting die vooral verwarring creëert. Ondanks dat er stukken tussen zitten die strak gedanst zijn en in een vloeiende beweging lijken te gaan, is er weinig lijn te ontdekken, waardoor deze laatste choreografie niet blijft hangen.

Het grote voordeel van een vierluik zoals Monumentaal is de ruime mate van afwisseling in muziek, stijl, sfeer en decor. Canto Ostiato en Concerto springen er in dit luik uit, maar door de combinatie met de twee andere choreografieën is Monumentaal wel een bijzonder en afwisselend geheel.

Dit artikel is gepubliceerd op Nijmegencultuurstad.nl. 

Geef een reactie